عنفقه

لغت نامه دهخدا

( عنفقة ) عنفقة. [ ع َ ف َ ق َ ] ( ع مص ) سبکی چیزی. ( منتهی الارب ). سبک و اندک شدن چیزی. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) ریش بچه ، یعنی موی پاره مابین لب زیرین و زنخ. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). ریش بچه ، یعنی موی زیر لب. ( دهار ). مویهای اندکی است مابین لب زیرین و زنخ ، و بجهت سبکی و اندکی آن بدین نام خوانده شده است. و گاهی محل این مویها را نیز عَنْفَقَة نامند. ج ، عَنافق. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سبکی چیزی سبک و اندک شدن چیزی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عَنفَقَه، موهای زیر لب زیرین است.
برخی لغویان آن را به موهای بین زیر لب و چانه معنا کرده اند البته این اختلاف تأثیری در حکم آن ندارد؛ زیرا حکم دربردارنده موهای صورت است و عنفقه در کلمات فقها به عنوان مصداق ذکر شده است.
احکام مرتبط
از آن به مناسبت در باب صلات نام برده اند.
← در صلات
۱. ↑ لسان العرب، واژه «عنفق».۲. ↑ المبسوط، ج۱، ص۲۰.
...