دانشنامه اسلامی
علی اعلاء فرزند زین العابدین بنّای کوساری اصفهانی، شاعر، خوشنویس و موسیقیدان اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است. وی از اهالی قریه «کوسار» در یک فرسنگی اصفهان بوده و همه خطوط را خوش می نوشته و علاوه بر حُسن صوت، به علم موسیقی آشنا بوده و از علوم متداول بهره مند و شعر فراوان از بر داشته و به علم قرائت مسلط بوده است.او از کودکی تا پایان عمر رفیق و معاشر و مصاحب حزین لاهیجی بود. ظاهرا در فتنه افاغنه در حدود سال ۱۱۳۵ق به همدان پناه برده و در حمله قوای دولت عثمانی به همدان در سال ۱۱۳۶ق به شهادت رسیده است. شعر زیر از اوست: "شمع با پروانه یار و گل به بلبل آشناست ••• آن گل آتش طبیعت با تغافل آشناست".
حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۲۱۶-۲۱۸.
۱. ↑ حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۲۱۶-۲۱۸.۲. ↑ بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۲، ص۴۳۵.۳. ↑ داغستانی، واله، تذکره ریاض الشعراء، ج۳، ص۱۴۹۹-۱۵۰۲.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۱۴.
...
