عدلین

لغت نامه دهخدا

عدلین. [ ع َ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) تثنیه عدل است. دو گواه عادل. دو مرد صالح شایسته گواهی. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). رجوع به شاهد عدل شود.
عدلین. [ ع ِ ل َ] ( ع اِ ) تثنیه عِدل. دو لنگه بار. ( قطرالمحیط ).