دانشنامه اسلامی
میرزا عبّاس برکت متخلّص به «فنائی»، از شعرای معاصر اصفهان در سال ۱۳۱۵ش متولّد گردیده و از سن ۱۰ سالگی لب به گفتن اشعار گشوده است. از کودکی به شعر و ادب علاقمند بوده و در سال های بعد ارادتی عجیب به خواجه شمس الدّین محمّد حافظ شیرازی یافته و در حلقه دراویش حافظی وارد شد و چون قطب این سلسله خواجه شفیع الدّین محمّد فنائی است تخلّص خود را از نام قطب سلسله خود گرفت. این بیت از اوست: "این چه رِندی است که بی باده و ساغر مستی ••• بی تامل دل خود بر سر زلفش بستی".
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۸۶.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۸۶.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۷۶.
...
