طاباق

لغت نامه دهخدا

طاباق. ( ع اِ ) خشت پخته کلان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || آجر بزرگ. ( فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ معین

[ معر. ] (اِ. ) = طابق : ۱ - ظرف آهنی مدور که بر آن نان پزند، تابه . ۲ - خشت پختة بزرگ ، آجر بزرگ .

فرهنگ فارسی

( اسم ) خشت پخته بزرگ آجر بزرگ .

ویکی واژه

طابق:
ظرف آهنی مدور که بر آن نان پزند، تابه.
خشت پختة بزرگ، آجر بزرگ.