دانشنامه اسلامی
(1359-1283 ش)، عالم دینی، فقیه، مفسر، نویسنده، استاد و شاعر در شیراز به دنیا آمد. پدرش آیت اللَّه میرزا ابوالفضل محلاتی از علما و روحانیون بنام و دانشمند فارس بود.
صدرالدین پس از تحصیل مقدمات به عتبات عالیات رفت و مدتی از محضر استادن آنجا بهره گرفت و به شیراز بازگشت. چندی در اصفهان و قم تحصیلات علوم دینی خود را ادامه داد تا موفق به کسب درجه ی اجتهاد شد و سپس به شیراز بازگشت و در شیراز حوزه ی تدریس بنیان نهاد و حلقه ی تفسیر قرآنی ترتیب داد.
از بدو تأسیس دانشکده ی ادبیات در شیراز به تدریس زبان عربی و ادبیات اشتغال ورزید. او علاوه بر تحقیق و نویسندگی، شعر هم می سرود و چون به طریقه ی ذهبیه مایل بود اشعارش مضامین عرفانی داشت.
از 1334 ش صبحهای جمعه انجمن ادبی صدر را در خانه خود تشکیل داد. وی از اعضای مؤسس کانون دانش پارس نیز بود. این کانون مجالس دبی داشت و تألیفات گوناگون اعضای کانون را به چاپ می رساند و دارای نشریه بود.
آثار علمی و ادبی محلاتی در این نشریه به چاپ می رسید. از آثار وی: تفسیر «سوره عصر»؛ «شأن نزول آیات قرآن»؛ «مناسک حج»؛ «اسرار حج»؛ «دارالعلم شیراز»؛ «ولایت فارس در زمان خلفاء»؛ «مکتب عرفان سعدی»؛ «مقدمه تاریخ ادب عرب».
