شکوهه

لغت نامه دهخدا

شکوهه. [ ش ُ هََ /هَِ ] ( اِمص ) جمال. زیبایی. ظرافت. || پیرایه. زینت. || درشتی. کلانی. || وقار. بزرگواری. || ( اِ ) نوعی از خسک. ( ناظم الاطباء ). آنچه از آهن سازند چون خار مغیلان و بر راه لشکر خصم اندازند. ( یادداشت مؤلف ). حسک. خار آهنین. ( تفلیسی ). شکوهج. شکوهنج. رجوع به شکوهج شود.

فرهنگ عمید

شکوه، جاه وجلال، زیبایی، جمال.

فرهنگ فارسی

جمال و زیبایی و ظرافت یا وقار و بزرگواری .

فرهنگ اسم ها

اسم: شکوهه (دختر) (فارسی) (تلفظ: šokuhe) (فارسی: شکوهه) (انگلیسی: shokuhe)
معنی: جمال، زیبایی، ( شکوه، ه ( پسوند نسبت ) )، منسوب به شکوه، ( شکوه + ه ( پسوند نسبت ) )، منسوب به شکوه شکوه