شنداباد
دانشنامه عمومی
باتوجه به وجود آثاری چون قوچ سنگی کنار مسجد جامع باقی مانده از دوران ( البته قوچ سنگی دیگر وجود ندارد ) قراقویونلوها، وجود محلهٔ قلی، امامزاده داود شندآباد، مسجد جامع سابق شندآباد ( معماری این مسجد براساس الگوی مسجدالقصی طراحی شده بود که بر اثر سهل انگاری مسئولان میراث فرهنگی تخریب و نوسازی گردید ) و محله های قدیمی شهر شندآباد، تاریخ آن را می توان تا قبل از دوران گورکانی و قرون هشتم و نهم هجری تخمین زد.
در زبان محلی قدیم به آن «شیندیوار» یا «شن دیوار» یا «شنی وار» اطلاق می شد، ( مکانی که خاک آن و دیوارهای آن شنی می باشد ) . علت آن نیز این بود که در خاک آن شن زیادی وجود داشت که برای کشاورزی خوب بود و بر روی دیوارها بر اثر شست و شوی باران شن زیادی به چشم می خورد به طوری که باعث جلب توجه کسانی که از خارج به آن وارد می شدند، می گردید.
مردم این شهر اکثراً به شغل کشاورزی مشغول هستند. شهر شندآباد در سال های اخیر مهاجرت پذیر بوده است به طوری که جمعیت آن از ۴٬۰۰۰ نفر در سال ۱۳۹۰، به ۱۵٬۰۰۰ نقر در سال ۱۳۹۹ رسیده است. از مجموع ۱۵٬۰۰۰ نفر جمعیت این شهر، ۸٬۰۰۰ نفر مرد و ۷٬۰۰۰ نفر زن بوده اند . براساس همین آمار ۹۰ درصد از جمعیت این شهر باسواد و ۱۰ درصد بی سواد بوده اند.
دانشنامه آزاد فارسی
شهری در استان آذربایجان شرقی، بخش مرکزی شهرستان شبستر. با ارتفاعی حدود ۱,۳۲۰ متر، در دشتی در ۵۹کیلومتری غرب شمالی تبریز و ۷ کیلومتری جنوب غربی شبستر، ۲کیلومتری جنوب راه شبستر به سلماس، قرار دارد. خط آهن تبریز به ترکیه از کنار این شهر می گذرد. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه خشک و جمعیت آن۸,۹۰۲ نفر است (۱۳۸۵).
