شفروه

لغت نامه دهخدا

شفروه. [ ش َ ف َرْ وَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان جرقویه اصفهان.
شفروه. [ ش َ ف َرْ وَ ] ( اِخ ) خاندان شفروه ، از خاندانهای مشهور اصفهان است که چند تن از بزرگان علما و شعرا بدان منسوبند و در قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری در ایران و غالب ممالک اسلامی اشتهار داشتند. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به لباب الالباب ج 1 ص 358 و 359 و تاریخ گزیده ص 821 شود.

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان جرقویه در اصفهان یا خاندان شفروه . از خاندانهای مشهور اصفهان است که چندین تن از بزرگان علما و شعرا بدان منسوبند و در قرن ششم و اوایل قرن هفتم ه. در ایران و غالب ممالک اسلامی اشتهار داشتند .
خاندان شفروه از خاندانهای مشهور اصفهان است که چند تن از بزرگان علما و شعرا بدان منسوبند و در قرن ششم و اوایل قرن هفتم در ایران و غالب ممالک اسلامی اشتهار داشتند .

فرهنگ اسم ها

اسم: شفروه (پسر) (فارسی)
معنی: نام یکی از خاندانهای مشهور اصفهان

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:شرف الدین شفروه، عبدالمومن ( ـ پس از ۵۶۹ق)