معنی شرقاء | لغت یاب

شرقاء

لغت نامه دهخدا

شرقاء. [ ش َ ] ( ع ص ) گوسپند شکافته گوش. ( از دهار ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گوسپندی که گوش وی به درازا شکافته بود. ( مهذب الاسماء ) ( از المصادر زوزنی ) ( از اقرب الموارد ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شَرقاء به حیوان هر دو گوش شکافته می گویند.
عنوان یاد شده به مناسبت در باب حج به کار رفته است.
در حج، قربانی کردن حیوانی که هر دو گوشش شکافته شده، درصورتی که چیزی از آن بریده نشده باشد، کفایت می‏ کند؛ لیکن به تصریح برخی مکروه است.