فرهنگستان زبان و ادب {inhibitory conditioning} [روان شناسی] در شرطی سازی کلاسیک، موقعیتی که در آن میان محرک های شرطی و غیرشرطی همراهی منفی وجود دارد به طوری که در حضور محرک شرطی پاسخ کاهش می یابد
