سوداور

لغت نامه دهخدا

( سودآور ) سودآور. [ وَ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) سوداگر که به معنی تاجر است. ( از برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

( سودآور ) ۱. آنچه سود و بهره بدهد، هر چیزی که از آن سود و بهره به دست آید.
۲. (اسم، صفت ) [قدیمی] سوداگر.

فرهنگ فارسی

( سود آور ) سوداگر که بمعنی تاجر است