لغت نامه دهخدا ریژک. [ ژَ ] ( اِ ) عصیان و گناه. ( ناظم الاطباء ). عصیان و گناه کردن. ( آنندراج ) ( برهان ). || لغزش از جایی. ( ناظم الاطباء ). از جای فرولغزیدن. ( از فرهنگ جهانگیری ) ( آنندراج ) ( برهان ). || تعدی و تجاوز. ( ناظم الاطباء ).
