ربیئه

لغت نامه دهخدا

( ربیئة ) ربیئة. [ رَ ءَ ] ( ع اِ ) طلایه. ( فرهنگ فارسی معین ). طلایه. ج ، رَبایا. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَبایا شود. || دیده بان. دیده بان لشکر. ( دهار ).

فرهنگ معین

(رَ ئَ یا ئِ ) [ ع . ربیئة ] (ص . اِ. ) ۱ - دیده بان . ۲ - طلایه .

ویکی واژه

ربیئة
دیده بان.
طلایه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال آرزو فال آرزو فال قهوه فال قهوه فال نوستراداموس فال نوستراداموس