دیتریتسی. ( اِخ ) فریدریش هاینریش. مستشرق آلمانی متولد 1821 م.در برلین و متوفی به سال 1903 م. که در مآخذ فارسی و عربی نام او را دیتریشی و دیتریسی ضبط کرده اند در هاله و برلین الهیات مسیحی و در هاله و لایپزیک السنه شرقی تحصیل کرد. در سال 1847 م. عازم مشرق زمین شدو بیش از یکسال در قاهره عربی آموخت سپس به مصر علیا، شبه جزیره سینا، بیت المقدس و دمشق مسافرت کرد و از طریق قسطنطنیه ، آتن و تریست به آلمان بازگشت. از سال 1850م. استاد دانشگاه برلین بود. بیشتر کارهای وی در زبان و ادب عرب بود. آثار عمده اش در این زمینه متنبی و سیف الدوله ( لایپزیگ 1847 م. ) و الفیة ( متن عربی لایپزیگ 1851 م. ترجمه آلمانی ، لایپزیگ 1852 م. ) است و نشر آثار متنبی با شرح واحدی ( برلین 61-1858 م. ) پس از آن به فلسفه اسلامی در قرن دهم پرداخت. حکمت مشائی اعراب ( برلین 1865 م. )، منطق و علم النفس اعراب ( لایپزیگ 1868 م. )، سیر در طبیعت و فلسفه طبیعی اعراب در قرن دهم ( لایپزیک 1876 چ 2 )، مردم شناسی اعراب در قرن دهم ( لایپزیگ 1871 م. ) فلسفه اعراب در قرن دهم ( دو جلد، لایپزیگ 1876 و 1879 م. )، در 1882 م. قطعاتی از حکمت ارسطو را که در کتب عربی محفوظ مانده بودمنتشر نمود. از آثار دیگرش لغتنامه عربی به آلمانی است. ( لایپزیگ 1881 م. ) ( از دائرة المعارف فارسی ).
