لغت نامه دهخدا دربادر. [ دَ دَ ] ( اِ مرکب ) دو در متصل بهم. دو در مجاور هم. دو خانه که مدخل و در ورودی آن دو در مجاورت و پهلوی یکدیگر قرار دارد : در کوی جهان که خانه عمر در اوست همسایه محنتیم و دربادر غم.مجیر بیلقانی.
