خاشکدان

لغت نامه دهخدا

خاشکدان. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) صندوقچه زنان را گویند که در آن ریز و پیز و خرد و مرد و چیزها نهند و دخلدان استادان بقال و نانبا و آش پز و امثال آن را نیز گفته اند و آن ظرفی باشد که قیمت آنچه فروخته شود در آن گذارند و صندوقی را نیز گویند که نان در آن گذارند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). رَکوَه. صندوق. ( صحاح الفرس ). تبنگو. ( صحاح الفرس ).

فرهنگ عمید

۱. صندوقچه ای که در آن اشیای خرده ریزه می گذاشتند.
۲. صندوقچه ای که دکان داران در آن پول می ریختند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم