معنی حسین دمشقی

حسین دمشقی

لغت نامه دهخدا

حسین دمشقی. [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم محدث. درگذشته 450 هَ. ق.او راست : جزء فی الحدیث. ( هدیة العارفین ج 1 ص 310 ).
حسین دمشقی. [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] ( اِخ ) ابن محمد دمشقی عمادالدین شافعی. وی در 877 هَ. ق. درگذشته است. او راست : «احکام الخنثی ». ( هدیة العارفین ج 1 ص 315 ).