حثوث

لغت نامه دهخدا

حثوث. [ ح َث ْ ] ( ع ص ) حثیث. سریع. شتاب. تند. مقابل بطی ٔ. ( منتهی الارب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال عشق فال عشق فال ورق فال ورق فال چوب فال چوب