دانشنامه اسلامی
حاج شیخ جلال الدّین (جعفر) بن حاج شیخ محمّدتقی آقانجفی، عالم فاضل و مجتهد کامل از علمای اواخر دوره قاجاریه. مادرش دختر ملّامحمّدصالح جویباره ای است. در سال ۱۳۰۰ق به همراه جدش شیخ محمّدباقر نجفی به نجف اشرف مشرف شد و در نزد عمویش عارف ربانی شیخ محمّدحسین نجفی بهره گرفت. پس از آن در سال ۱۳۰۷ق به اصفهان آمده و صاحب مال و مکنت فراوان شد و به اقامت جماعت و تدریس در مسجد شاه پرداخت. وی در شب سه شنبه ۶ ذیحجة الحرام ۱۳۳۷ق در اصفهان وفات یافته و در مقبره پدرش در امامزاده احمد مدفون شد. مدّتی بعد بقایای جسد او را به کربلا انتقال داده و در یکی از حجرات مرقد مطهر حسینی (علیه السّلام) مدفون ساختند. مرحوم میرزا عبدالحسین خوشنویس متخلّص به «قدسی» در مرثیه و تاریخ آن قطعه ای سروده و تاریخ آن را چنین گفته است: «قدسی» آن دم که برون رفت «جلال الدّین» گفت: ••••• آیت اللّه بفردوس برین کرد مقام
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۶.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۳، ص۶۸-۶۵.۳. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۷، ص۲۳۸۰-۲۳۸۱.۴. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان، ص۳۲۵.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۵۲.
...
