دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
مرح (۳ بار)
«تَمْرَحُونَ» از مادّه «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعی از ارباب لغت و مفسران، به معنای «شدت فرح، و گستردگی» آن است. و بعضی آن را به معنای «شادی، به خاطر مطالب بی اساس»، دانسته اند. در حالی که، بعضی دیگر آن را به معنای «شادی توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن نعمتهای الهی در مسیر باطل، شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانی به یک مطلب باز می گردد، زیرا شدت شادی، و افراط در آن سر از همه این مسائل در می آورد، و با انواع گناهان و آلودگی ها و عیاشی و هوسرانی توأم می شود.
فرح شدید که عبارت اخرای خودپسندی است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّی جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» . این برای آن است که در زمین بیجهت شادمانی و تکبّر میکردید (و به حق خاضع نبودید). . . مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقدیرش «ذا مَرَحٍ» است یعنی در زمین به تکبّر راه مرو.
