تلحیف

لغت نامه دهخدا

تلحیف. [ ت َ ] ( ع مص ) دامن کشان رفتن به ناز ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم