تباهانیدن
تباهانیدن. [ ت َ دَ ] ( مص ) پوسیدن کنانیدن. ( ناظم الاطباء ). || ویران کردن فرمودن. ( ناظم الاطباء ). فاسد کردن. خراب کردن. معیوب کردن. ( اشتینگاس ).
(تَ دَ ) (مص م . ) ۱ - پوسیده کردن . ۲ - ویران کردن . ۳ - فاسد ساختن .
تباه کردن، ضایع کردن، فاسد ساختن.
پوسیده کردن.
ویران کردن.
فاسد ساختن.