معنی تأنق | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تأنق. [ ت َ ءَن ْ ن ُ ] ( ع مص ) نیک نگریستن در کاری تا نیکو بکنی. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). تأنق در کار یا سخنی ؛ انجام دادن با اتقان و حکمت. ( از قطر المحیط ) ( از اقرب الموارد ). تأنق در کاری ؛ ریزه کاری کردن در کاری. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) : و اگر بسزا در این کار بنظر و فکر و عاقبت اندیشی تأملی و تأنقی کنند معلوم گردد. ( جهانگشای جوینی ). که بمرور شهور و احوال نقش آن بر چهره روزگار باقی خواهد ماند. تأنقی وتدبیری واجب داند. ( جهانگشای جوینی ). استادان چربدست در تحسین و تزیین اساس و وضع قواعد آن صنعتهای بدیع و تأنق های غریب نموده. ( ترجمه تاریخ یمینی ). خامه های نقاشان از تحسین و تزیین آن عاجز آید و بغایت تأنق و تنوق آن نرسد. ( ترجمه تاریخ یمینی ). || تأنق در باغ ؛ خوش آمدن کسی را مرغزار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). درآمدن بباغ وپسندیدن آن. ( از اقرب الموارد ). || تأنق مکان ؛ پسندیدن آنرا. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دوست داشتن آنرا. ( از قطر المحیط ). پسندیدن آنرا و دل بستن بدان چنانکه از آن مفارقت نکنند.( از اقرب الموارد ). || جستجو کردن چیز انیق و دل انگیز. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).