بزرکاری

لغت نامه دهخدا

بزرکاری. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) بزر کشتن. حاصل عمل آنکه بزر کارد. شغل بزرکار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال تک نیت فال تک نیت فال فرشتگان فال فرشتگان فال چوب فال چوب