لغت نامه دهخدا بتاییدن. [ ب ِ دَ ] ( مص ) گذاشتن. ( از آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ) ( از برهان قاطع ). بگذاشتن. رها کردن. صبر کردن. تاب آوردن. هشتن. ( یادداشت مؤلف ). ترک کردن. ( فرهنگ نظام ) ( از ناظم الاطباء ) : تکاپوی مردم بسود و زیان بتاو و مدو هر سوئی تازیان.ابوشکور.
