بارخوار

لغت نامه دهخدا

بارخوار. [ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) خواربار باشد :
ز کنعان کشیدیم لختی جهاز
کز این بارخوار است ما را نیاز.شمسی ( یوسف و زلیخا ).

فرهنگ عمید

= خواربار

فرهنگ فارسی

خواربار