بابوس

لغت نامه دهخدا

بابوس. ( اِ ) بلغت رومی ، کودک و کودک شیرخواره و بچه ناقه. ( آنندراج ). و لغویین عرب گویند لغت رومی است .

فرهنگ فارسی

به رومی کودک شیر خواره است

فرهنگ اسم ها

اسم: بابوس (دختر) (کردی) (تلفظ: babos) (فارسی: بابوس) (انگلیسی: babos)
معنی: نام پدر اورونت پادشاه ‏سکایی، نام کوهی در بانه ( نگارش کردی

دانشنامه عمومی

بابوس ( به لاتین: Babus ) یک منطقهٔ مسکونی در افغانستان است که در ولایت لوگر واقع شده است.