آیینه وند صادق. آیینه وند، صادق (تویسرکان ۱۳۳۰ش) آیینه وند، صادق مورخ و نویسندۀ ایرانی. دوران تحصیل ابتدایی را در زادگاهش، یکی از روستاهای تویسرکان، و تحصیلات متوسطه را در اسدآباد همدان به پایان رساند. سپس وارد دانشگاه تهران شد و در رشتۀ ادبیات عرب به تحصیل پرداخت و مقداری هم دروس حوزوی خواند. در سال ۱۳۶۱ش به عضویت هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس درآمد و در گروه تاریخ آن مشغول به کار شد. یک سال بعد با سمت رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی، عازم سوریه شد و هم زمان، در سال ۱۳۶۳ش به تحصیل در مقطع دکتری ادبیات عرب در دانشگاه قدیس یوسف یا سنت ژوزف لبنان پرداخت. پس از بازگشت به کشور، در دانشگاه های تربیت مدرس، تهران، الزهرا و قم، به تدریس تاریخ اسلام، سیرۀ نبوی، تاریخ نگاری در اسلام و ادبیات عرب پرداخت. برخی مشاغل دیگر وی عبارت است از: مدیر کل پژوهش ها و برنامه ریزی فرهنگی، ریاست مرکز سیاست علمی و پژوهشی وزارت فرهنگ و آموزش عالی و ریاست دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس. آیینه وند مقالات بسیاری به فارسی و عربی منتشر کرده و در سمینارهای متعددی شرکت داشته است. از آثار اوست: ادبیات انقلاب در شیعه، پژوهش هایی در تاریخ و ادب، تاریخ نگاری در اسلام، علم تاریخ در گسترۀ تمدن اسلامی، علم تاریخ در اسلام، شک و شناخت (ترجمۀ المنقذ من الضلال)، الادب السیاسی فی الاسلام، نقش و رسالت مسلمانان در ثلث آخر قرن ۲۰، و سلسله زنان بزرگ صدر اسلام.
دانشنامه اسلامی
[ویکی نور] آیینه وند صادق. «صادق آیینه وند» در سال 1330ش در یکی از روستاهای تویسرکان متولد شد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه و دوران دبیرستان را در اسدآباد همدان به پایان رسانید. و در همین دوران بود که به فعالیت های فرهنگی و سیاسی پرداخت و با کانون فعالیت های جوانان ولی عصر (عج) همدان ارتباط یافت. وی در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته ادبیات عرب پرداخت و فعالیت های سیاسی و فرهنگی خود را نیز ادامه داد. تأسیس تشکلی اسلامی با عنوان کتابخانه دانشجویی «ن والقلم و ما یسطرون» از جمله فعالیت های او در دوران دانشجویی قبل از انقلاب است. وی در همان دانشگاه به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات عرب پرداخت و همراه با آن، مقداری دروس حوزوی را نیز خواند. در 1361ش به عضویت هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس درآمد و در گروه تاریخ آن دانشگاه، مشغول به کار گردید. یک سال بعد، با سمت رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی، عازم سوریه شد و همزمان در 1363ش به تحصیل در مقطع دکتری ادبیات عرب در دانشگاه قدیس یوسف لبنان پرداخت و پس از اتمام تحصیل و بازگشت به ایران، در دانشگاه های تربیت مدرس، تهران، الزهراء و قم، دروس تاریخ اسلام و سیره نبوی و تاریخ نگاری در اسلام و ادبیات عرب تدریس کرد. تا 1372ش مسئولیت های فرهنگی متعددی از جمله مدیریت کل پژوهش ها و برنامه ریزی فرهنگی، ریاست مرکز سیاست علمی و پژوهشی وزارت آموزش عالی و ریاست دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس و... را برعهده داشت. در سال 1373ش به عنوان استاد نمونه کشور به دریافت لوح تقدیر از ریاست جمهوری وقت نایل آمد و تاکنون مقالات گوناگونی از او در نشریات معتبر داخلی و خارجی منتشر شده است. وی در چندین کنگره بین المللی، به عنوان داور و عضو هیئت علمی حضور داشته که از جمله آنها بوده عبارتند از: تاریخ پزشکی در اسلام، سید جمال الدین اسدآبادی، خوارزمی، امام خمینی(ره) و فرهنگ عاشورا. او از کنگره تاریخ پزشکی و نیز از ریاست دانشگاه باقرالعلوم، لوح تقدیر دریافت کرده است.
