ایه ۱۲۲ سوره انعام

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه ۱۲۲ سوره انعام (مصداق). آیه ۱۲۲ سوره انعام، درباره ولایت و امامت ائمه (علیهم السّلام) است. در روایات معتبر و فراوان از ائمه (علیهم السّلام) در ذیل آیه فوق نقل شده است که مقصود از زنده شدن مرده در این آیه، زنده شدن افراد گمراه و جاهل، توسط نور ولایت ائمه (علیهم السّلام) است و مراد از ماندن در تاریکی، انکار و قبول نکردن ولایت و امامت آنها می باشد. در این جا روایات را آورده و بررسی می کنیم.
خداوند در قرآن چنین می فرماید:«اوَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَاَحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یَمْشی بِهِ فِی النَّاسِ کَمَنْ مَثَلُهُ فِی الظُّلُماتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْکافِرینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ؛
انعام/سوره۶، آیه۱۲۲.
در این خصوص روایات فراوانی وجود دارد همچنان که علامه مجلسی در این باره می گوید:قد مرتاویل النور بالامام و الولایة فی اخبار کثیرة. در قبل گفتیم که در روایات زیادی، نور به امام و ولایت (ایشان بر خلق) تاویل شده است.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوارالجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۸۴؛ ص۳۱۵ دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ:دوم، ۱۴۰۳ ق.
۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۲۲.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم