دانشنامه اسلامی
در آن حال آنان که وعده عذابشان محقق و حتمی شده (یعنی پیشوایان کفر) گویند: پروردگارا، ما که این مردم را گمراه کردیم سببش گمراهی ما بود که خلق را هم مانند خود گمراه می خواستیم، و امروز (از پیروان خود) به سوی تو بیزاری می جوییم که آنها (از روی عقیده) ما را نمی پرستیدند (بلکه به هوای نفس خود در پی ما آمدند).
کسانی که عذاب بر آنان حتمی و لازم شده می گویند: پروردگارا! اینانند که گمراهشان کردیم، همان گونه که ما گمراه شدیم آنان را نیز گمراه کردیم، به سوی تو بیزاری می جوییم، ما را نمی پرستیدند،
آنان که حکم بر ایشان واجب آمده، می گویند: «پروردگارا، اینانند کسانی که گمراه کردیم، گمراهشان کردیم همچنانکه خود گمراه شدیم، به سوی تو بیزاری می جوییم، ما را نمی پرستیدند .»
آنان که حکم درباره شان محقق شده می گویند: ای پروردگار ما، اینان کسانی هستند که ما گمراهشان کردیم. از آن رو گمراهشان کردیم که خود گمراه بودیم. از آنها بیزاری می جوییم و به تو می گرویم. اینان ما را نمی پرستیده اند.
گروهی (از معبودان) که فرمان عذاب درباره آنها مسلم شده است میگویند: «پروردگارا! ما اینها را گمراه کردیم؛ (آری) ما آنها را گمراه کردیم همان گونه که خودمان گمراه شدیم؛ ما از آنان به سوی تو بیزاری می جوییم؛ آنان در حقیقت ما را نمی پرستیدند (بلکه هوای نفس خود را پرستش می کردند)!»
Those upon whom the word will have come into effect will say, "Our Lord, these are the ones we led to error. We led them to error just as we were in error. We declare our disassociation to You. They did not used to worship us."
Those against whom the charge will be proved, will say: "Our Lord! These are the ones whom we led astray: we led them astray, as we were astray ourselves: we free ourselves (from them) in Thy presence: it was not us they worshipped."
