دانشنامه اسلامی
خداست آن که وقت مرگ ارواح خلق را می گیرد و آن کس را که هنوز مرگش فرا نرسیده نیز در حال خواب روحش را قبض می کند، سپس آن را که حکم به مرگش کرده جانش را نگاه می دارد و آن را که نکرده (به بدنش) می فرستد تا وقت معیّن (مرگ). در این کار نیز ادله ای (از قدرت الهی) برای متفکران پدیدار است.
و خداست که روح را هنگام مرگشان به طور کامل می گیرد، و روحی را که نمرده است نیز به هنگام خوابش ، پس روح کسی که مرگ را بر او حکم کرده نگه می دارد، و دیگر روح را تا سرآمدی معین باز می فرستد؛ مسلماً در این برای مردمی که می اندیشند، نشانه هایی ست.
خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می ستاند، و روحی را که در خوابش نمرده است ؛ پس آن را که مرگ را بر او واجب کرده نگاه می دارد، و آن دیگر را تا هنگامی معیّن بازپس می فرستد. قطعاً در این برای مردمی که می اندیشند نشانه هایی ست.
خدا جانها را به هنگام مردنشان می گیرد، و نیز جان کسانی را که در خواب خود نمرده اند. جانهایی را که حکم مرگ بر آنها رانده شده نگه می دارد و دیگران را تا زمانی که معین است بازمی فرستد. در این عبرتهاست برای آنهایی که می اندیشند.
خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می کند، و ارواحی را که نمرده اند نیز به هنگام خواب می گیرد؛ سپس ارواح کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می دارد و ارواح دیگری را (که باید زنده بمانند) بازمی گرداند تا سرآمدی معیّن؛ در این امر نشانه های روشنی است برای کسانی که اندیشه می کنند!
Allah takes the souls at the time of their death, and those that do not die during their sleep. Then He keeps those for which He has decreed death and releases the others for a specified term. Indeed in that are signs for a people who give thought.
It is Allah that takes the souls (of men) at death; and those that die not (He takes) during their sleep: those on whom He has passed the decree of death, He keeps back (from returning to life), but the rest He sends (to their bodies) for a term appointed verily in this are Signs for those who reflect.
