دانشنامه اسلامی
خدا هر که را خواهد فراخ روزی و هر که را خواهد تنگ روزی می گرداند، و (این مردم کافر) به زندگانی و متاع دنیا دلشادند در صورتی که دنیا در قبال آخرت متاعی (موقت و ناقابل) بیش نیست.
خدا روزی را برای هر کس که بخواهد، وسعت می دهد و برای هر کس که بخواهد، تنگ می گیرد. و به زندگی زودگذر دنیا شادمان شدند، در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت جز متاعی اندک و ناچیز نیست.
خدا روزی را برای هر که بخواهد گشاده یا تنگ می گرداند، و به زندگی دنیا شاد شده اند، و زندگی دنیا در آخرت جز بهره ای نیست.
خدا هر که را خواهد روزی بسیار دهد یا روزی اندک. و مردم به زندگی دنیا خشنودند، حال آنکه زندگی دنیا در برابر زندگی آخرت جز اندک متاعی نیست.
خدا روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرارمی دهد؛ ولی آنها به زندگی دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزی است!
Allah extends provision for whom He wills and restricts . And they rejoice in the worldly life, while the worldly life is not, compared to the Hereafter, except enjoyment.
Allah doth enlarge, or grant by (strict) measure, the sustenance (which He giveth) to whomso He pleaseth. (The wordly) rejoice in the life of this world: But the life of this world is but little comfort in the Hereafter.
