دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
سحر (۶۳ بار)
«مُسَحَّر» از مادّه «سحر» به معنای کسی است که مسحور شده باشد. آنها معتقد بودند که ساحران گاه از طریق سحر، عقل و هوش افراد را از کار می اندازند، این سخن را نه تنها به حضرت صالح(علیه السلام) گفتند که به گروهی دیگر از پیامبران نیز این تهمت را وارد ساختند، حتی به پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)، چنان که در آیه 8 سوره «فرقان» می خوانیم: إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاّ رَجُلاً مَسْحُوراً: «ستمگران گفتند: شما تنها از مردی پیروی می کنید که بر اثر مسحور شدن، عقل خود را از دست داده است»!
