دانشنامه اسلامی
آورده اند که در نیشابور، در نشستی علمی در حضور مأمون و با شرکت پزشکان و فیلسوفان برجسته و نامور آن روزگار، نظیر یوحنّا بن ماسویه، جبرئیل بن بختیشوع، صالح بن بهلة هندی و تنی چند از دانشمندان و اهل نظر، سخن از طبّ و تندرستی و تدبیر خوردنی ها و آشامیدنی ها به میان آمد و درباره آن به بحث و نظر نشستند و از چگونگی تکوین و ساختار بدن انسان و طبایع چهارگانه متضاد در آن و سود و زیان غذاها سخن راندند. در این میان، ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام ساکت نشسته بود. مأمون از ایشان خواست که وارد گفتگو شود و درباره موضوع بحث سخن بگوید.
امام رضا علیه السلام فرمود: من در این باره تجربیاتی دارم که درستی آن را با آزمایش، گذشت زمان و بهره مندی از دانش گذشتگان دریافته ام که عذری برای ندانستن و وانهادن این تجربیات وجود ندارد.
امام رضا علیه السلام در ادامه می افزاید: آن مطالب را همراه برخی دیگر از نکته های مربوط به آن _ که آگاهی از آن مورد نیاز است _ مکتوب خواهم کرد.
آورده اند که مأمون در آن روز عازم بلخ بود و شتابان بدان دیار رفت و امام علیه السلام در نیشابور ماند. آنگاه، مأمون از بلخ نامه ای به امام نوشت و از ایشان خواست که به وعده اش عمل کند. امام رضا علیه السلام پس از دریافت نامه، رساله ای در این باره نگاشت که متن کامل آن در جلد ۵۹ بحارالأنوار همراه با شرح و توضیح علامه مجلسی آمده است.
نام گذاری این رساله به ذهبیّه و یا مذهبّه، به جهت دستور مامون به نگارش این رساله با آب طلا بوده است.
[ویکی اهل البیت] رساله ی ذهبیّه یا مذهّبه، نوشتاری در دانش پزشکی و منسوب به امام رضا علیه السلام است.
آورده اند که در نیشابور، در نشستی علمی در حضور مأمون و با شرکت پزشکان و فیلسوفان برجسته و نامور آن روزگار، نظیر یوحنّا بن ماسویه، جبرئیل بن بختیشوع، صالح بن بهلة هندی و تنی چند از دانشمندان و اهل نظر، سخن از طبّ و تندرستی و تدبیر خوردنی ها و آشامیدنی ها به میان آمد و درباره آن به بحث و نظر نشستند و از چگونگی تکوین و ساختار بدن انسان و طبایع چهارگانه متضاد در آن و سود و زیان غذاها سخن راندند. در این میان، ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام ساکت نشسته بود. مأمون از ایشان خواست که وارد گفتگو شود و درباره موضوع بحث سخن بگوید.
امام رضا علیه السلام فرمود: من در این باره تجربیاتی دارم که درستی آن را با آزمایش، گذشت زمان و بهره مندی از دانش گذشتگان دریافته ام که عذری برای ندانستن و وانهادن این تجربیات وجود ندارد.
امام رضا علیه السلام در ادامه می افزاید: آن مطالب را همراه برخی دیگر از نکته های مربوط به آن _ که آگاهی از آن مورد نیاز است _ مکتوب خواهم کرد.
آورده اند که مأمون در آن روز عازم بلخ بود و شتابان بدان دیار رفت و امام علیه السلام در نیشابور ماند. آنگاه، مأمون از بلخ نامه ای به امام نوشت و از ایشان خواست که به وعده اش عمل کند. امام رضا علیه السلام پس از دریافت نامه، رساله ای در این باره نگاشت که متن کامل آن در جلد ۵۹ بحارالأنوار همراه با شرح و توضیح علامه مجلسی آمده است.
نام گذاری این رساله به ذهبیّه و یا مذهبّه، به جهت دستور مامون به نگارش این رساله با آب طلا بوده است.
علامه مجلسی این رساله را در پنجاه صفحه نقل کرده و در آخر فرموده: ابومحمد حسن قمی گوید: چون این رساله بدست مامون رسید، آن را خواند و شاد شد و گفت: با آب طلا نوشته شود و رساله مذهبیه مسمی گردد.
قیام علمی، ارشاد مردم، تبیین احکام الله، بیان شریعت که از وظایف خاص اولیاء الله است، هیچ وقت از امام رضا صلوات الله علیه فوت نشد و یکی از کارهای اساسی آن حضرت بود، چه در مدینه و چه در مرو. احکام بسیاری در کتب احادیث از یادگارهای آن حضرت است، کافی است در این باب فقط فهرست عیون اخبارالرضا را که صدوق علیه الرحمه درباره آن حضرت نوشته است ، مطالعه کنیم.
[ویکی نور] الرسالة الذهبیة کتابی است که در زمینۀ سلامت و بهداشت نگاشته شده است.
این کتاب با تشریح فیزیولوژی انسان، تمثیلات زیبایی در بارۀ اعضای مهم بدن همچون قلب، رگ ها،دماغ،دست ها، پاها، چشم ها، گوش ها، زبان و غیره ارائه داده و به نحوی ستودنی به برخی از کارکردهای این اعضاء در مجموعۀ بدن انسان اشاره کرده است.
در ادامه به بیان منشأ دردها و بیماریهایی که بر هر یک از اعضاء بدن وارد می شود پرداخته و برای داشتن بدنی سالم-که همچون کشتزاری است که نیازمند مراقبت کامل می باشد، دستور العمل های مهمی ارائه کرده است.
در فصلی از فصول کتاب نام ماه های سال آمده است:ماه آزار، نیسان، ایار، حزیران، تموز، آب، ایلول، تشرین اول، تشرین آخر، کانون اول، کانون آخر و شباط.
و متناسب با شرایط آب و هوایی در هر یک از این ماه ها دستور العمل هایی در بارۀ نوع تغذیۀ مناسب در آن ارائه شده و از برخی اعمال نهی به عمل آمده است.
