الرساله الاولی فی الغیبه

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] الرسالة الأولی فی الغیبة، یکی از چهار رساله مختصری است که مرحوم شیخ مفید (بغداد 336 - 413ق، بغداد)، در موضوع غیبت حضرت مهدی(عج) به زبان عربی نوشته است. ایشان در اثر حاضر، به یک پرسش پاسخ داده است: آیا حدیث نبوی(ص) «من مات و هو لا یعرف إمام زمانه، مات میتة جاهلیة»، درست و معتبر است؟ نظر شیخ مفید این است که حدیث مذکور، صحیح است و اجماع حدیث شناسان نیز به صحت آن گواهی می دهد و نصّ صریح قرآن کریم نیز آن را تأیید می کند.
او بر این اعتقاد است که هرچند ما امام زمان(عج) را نمی بینیم و مکان زندگی اش را نمی شناسیم، ولی علم به وجودش داریم و معرفت ما به امام اشکالی ندارد. نام پرسشگر مشخص نشده است. بحث شیخ مفید، هرچند مختصر است، ولی از نظر روشی، جامع است و با بهره گیری از علم کلام، فقه و آیات و روایات، پاسخی قانع کننده عرضه کرده است.
این اثر را آقای علاء آل جعفر تصحیح کرده و آقای سید محمدرضا حسینی جلالی، مقدمه ای به زبان عربی برایش نوشته و کنگره جهانی شیخ مفید آن را به مناسبت هزارمین سالگرد درگذشت شیخ مفید در سال 1413ق، منتشر کرده است. در مورد اثر حاضر، گفتنی است که حجم اندک آن نباید ما را از ارزش والای آن و کیفیت محتوایش غافل سازد؛ زیرا آگاهان به تاریخ اندیشه اسلامی، به خوبی می دانند که شیخ مفید و آثار علمی اش تاکنون نقش بسیار سرنوشت سازی در تاریخ اندیشه اسلامی ایفا کرده و کتاب حاضر نیز همچنان جزو بهترین پاسخ های شیعه به پرسش های مبحث غیبت امام زمان(ع) است.
کتاب حاضر در واقع رساله ای کم برگ، ولی پُربار است که به صورت پرسش و پاسخ فراهم شده و به صورت کتاب سامان دهی نشده است و به همین جهت ویژگی های ساختاری کتاب را نیز دارا نیست و تقسیم به بخش و فصل و درس و... نشده است. از نظر روشی می توان گفت که اثر حاضر، اجتهادی و جامع است؛ یعنی شیخ مفید در آن از روش های فقهی، کلامی، حدیثی و ادبی و... آگاهانه استفاده کرده است.
درباره محتوای اثر حاضر، گفتنی ها فراوان است، از جمله:
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم