لغت نامه دهخدا اربودار. [ اَ ] ( اِ مرکب ) درخت امرود را گویند، چه اربو امرود است و دار، درخت. ( برهان قاطع ) ( جهانگیری ). امرودبن : بر سرچشمه پای اربودارلیس فی الدار غیره دیار.لامعی.رجوع به اربو شود.
