دانشنامه اسلامی
« تعدیه » مصدر باب تفعیل و به معنای «متعدی کردن» است؛ یعنی فعل لازم بی نیاز از مفعول را به یک فعل متعدی محتاج به مفعول تبدیل می کند.
نمونه قرآنی
«باء» ادات تعدیه است که در قرآن نیز به کار رفته است؛ مانند:۱. (... ذهب الله بنورهم...)؛ « خدا نورشان را برد». ۲. (ولو شاء الله لذهب بسمعهم وابصارهم)؛ «و اگر خدا می خواست شنوایی و بینایی شان را برمی گرفت». در این دو آیه فعل لازم «ذهب» با «باء» متعدی شده است.
