دانشنامه اسلامی
از نسبت همدانی وی چنین برمی آید که اصل و نسبش ایرانی است . وی در کوفه پرورش یافت ، اما دوران جوانی خویش را در بغداد گذراند و از کسانی چون ابن دوالیبی و علی بن عبدالصمد بن ابی الجیش حدیث شنید، سپس به همراه پدرش به دمشق رفت و در آن جا نیز نزد دانشمندانی چون جزری و ذهبی به فراگیری حدیث پرداخت . سعید بن عبدالله دهلی از شاگردان او بوده و از وی روایت کرده است .
قدرت علمی
ابن حجر مهارت وی را در نظم و نثر ستوده و چنانکه از عناوین برخی از آثار او پیداست ، در علم قرائات نیز مهارت داشته است .
آثار
۱. عمدة القراء و عدة الاقراء فی الفرق بین ظاءات القرآن وضاداته ، قصیده ای است مرکب از ۲۷ بیت به همراه شرح آن ها.وی در ابیات نخستین قصیده ، واژه هایی از قرآن را که حرف ظا در آن ها به کار رفته ، آورده است و در ادبیات بعدی به برخی الفاظ مشابهی که در قرآن به کار رفته و تنها در ظا و ضاد اختلاف دارند و اغلب با هم اشتباه می شوند، پرداخته است . نسخه های این اثر در کتابخانه های مختلف از جمله دارالکتب مصر ، اوقاف بغداد، برلین ، دانشگاه پرینستون و ظاهریه موجود است . ۲. مستحسن الطرائق فی نظم کنز الدقائق .از این اثر تنها یک نسخه در ازهریه موجود است . به گزارش برخی منابع کهن وی دو قصیده نیز در مدح رسول اکرم (ص ) و نیز قصیده ای با عنوان عقد الدر فی عقدالحر داشته که از هیچ یک از آن ها اثری بر جای نمانده است .
