دانشنامه اسلامی
نسب او به محمد دیباج فرزند امام صادق علیه السلام می رسد. جد سوم ابوعلی احمد بن محمد که در قم توطن داشت، به مرو سفر کرد و در آن جا سکنی گزید. ابوطالب به گفته خویش در ۲۲ جمادی الثانی ۵۷۲ق/ ۲۶ دسامبر ۱۱۷۶ م دیده به جهان گشود.
تحصیل و اساتید
وی تحصیلاتش را در زادگاه خود مرو آغاز کرد و نزد کسانی چون قاضی محمد بن سلیمان فقیهی، دانش آموخت. وی در اوالیل جوانی به قصد زیارت خانه خدا مرو را ترک گفت، ولی چون در ۵۹۲ ق به بغداد رسید، از ادامه سفر منصرف شد و مدتی در همان جا اقامت گزید. ابوطالب از شهرهای خوارزم ، هرات ، نیشابور ، گرگان ، ری ، یزد ، شیراز ، رامهرمز ، تُستَر و همدان نیز دیدن کرده و از مشایخ و دانشمندان این شهرها بهره جسته است.
مشایخ
در میان مشایخ وی باید از فخر الدین رازی، عبدالسید بن علی مطرزَّی خوارزمی، قطب الدین عبدالمطلب بن محمد شعرانی، عبیدالله بن محمد شعرانی منجم، جمال الدین ابن ابی البرکات افطسی، شمس الدین بلغاری، محمدبن سعد دیباجی، محمد بن محمد ماهروی، اسماعیل بن محمد کاشانی، عبدالرحیم عبدالکریم سمعانی، محمد بن مسعود مسعودی، ابراهیم بن علی معینی و عبدالله بن عمر صفار نام برد.
ابوطالب در مرو
...
