لغت نامه دهخدا
ابوسیاره. [ اَ س َی ْ یا رَ ] ( اِخ ) متعی قیسی شامی. صحابی است.
ابوسیاره
ابوسیاره. [ اَ س َی ْ یا رَ ] ( اِخ ) متعی قیسی شامی. صحابی است.
دانشنامه اسلامی
سرپرستی حرکت حجاج از مزدلفه به منی در مناسک حج ، یکی از مناصب دوره جاهلیت بود که به شکل موروثی در خاندان عدوان (از شعبه های قیس عیلان) دست به دست می شد و آخرین ایشان که ۴۰ سال این منصب را برعهده داشت، عملیة بن اعزل بود. و گویا به مناسبت وظیفه اش به ابوسیّاره مکنّی شده بود.
روش کار در مراسم حج
آگاهی ما از کار وی در این مراسم اندک است و در منابع درباره وظیفة او تعبیراتی گوناگون به صورت «دفع»، «افاضله» و «اجازه» دیده می شود.ابوسیاره ابتدا خطبه ای کوتاه می خواند، سپس به کوه «ثَبیر» در مزدلفه می نگریست و آنگاه که خورشید از فراز کوه پرتو می افکند، با نداتی «اَشرِق ثَبیرُ کَیما نُغیر» یعنی: ای ( خورشید پس کوه ) ثبیر طلوع کن تا ما (به سوی منی) بشتابیم، فرمان حرکت می داد و با مرکوب خود پیشاپیش مردم می رفت.
درک اسلام
در منابع تصریح شده که ابوسیاره اسلام را درک کرده است، ولی از عاقبت کار او اطلاعای در دست نیست.
تواضع و فروتنی
...
