دانشنامه اسلامی
او از خاندان بنی نصر بن معاویه در شام برخاست.
سمعانی، عبدالکریم، ج۱۳، ص۱۱۴، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۲ق/ ۱۹۸۲م.
ابوزرعه از کودکی به همراه پدر در مجالس علما حضور می یافت. یکی از استادانش، به نام ابومسهر از مجالست او با علما در این سن و سال، اظهار تعجب می کرد و استاد دیگرش احمد بن ابی الحواری او را «شیخ الشباب» لقب داده.
ابن ابی حاتم، محمد بن ادریس، ج۲ ۲، ص۲۶۷، الجرح و التعدیل، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۲ق/ ۱۹۵۳م.
استادان و مشایخ او را که اغلب از شام و حجاز و عراق بودند، حدود ۱۵۰ تن برشمرده اند، از آن جمله اند: ابومسهر عبدالاعلی بن مسهر غسانی (د۲۱۸ق)، ابونعیم فضل بن دکین (د ۲۱۹ق) و محمد بن مبارک صوری (د ۲۱۵ق). وی به ویژه از احمد بن حنبل و یحیی بن معین دانش آموخت و حدیث شنید.
ابن ابی یعلی، محمد، ج۱، ص۲۰۵، طبقات الحنابله، به کوشش محمد حامد فقی، قاهره، ۱۳۷۱ق/ ۱۹۵۲م.
...
