ابوبشر احمد بن ابراهیم عمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوبَشْرِ عَمّی، احمد بن ابراهیم بن مُعلّی بن اسد (د بعد از ۳۵۰ق/۹۶۱م)، محدث و مورخ امامی بودند. از زندگی وی اطلاع اندکی در دست است.
نسبت او به «عمّ» که لقب نیای بزرگش مره بن مالک ، از موالی قبیله بنی تمیم بود، باز می گردد. مره بن مالک به همراه طایفۀ خود به فارس کوچ کرده بود، ولی ابوبشر، پدر و عمش در بصره اقامت داشتند.
نجاشی، احمد بن علی، الرجال، ج۱، ص۹۶، به کوشش موسی سبیری، قم، ۱۴۰۷ق.
رجال نویسان امامی او را ثقه شمرده و تصریح کرده اند که وی از محدثان اهل سنت بسار روایت داشته است.
نجاشی، احمد بن علی، الرجال، ج۱، ص۹۶، به کوشش موسی سبیری، قم، ۱۴۰۷ق.
مؤلفان عبدالعزیز بن یحیی جلودی را استاد برجستۀ او دانسته و افزوده اند که ابوبشر مستملی او بوده و تألیفات وی را روایت کرده است.
ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۲۴۷.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم