دانشنامه اسلامی
وی در مبرّر از نواحی احساء متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی را در آن جا سپری کرد و مقدمات علوم را نزد علمای آن جا فراگرفت، سپس برای ادامه تحصیل راهی دِرعیّه، نخستین پایتخت آل سعود شد و در زمره شاگردان و مریدان محمد بن عبدالوهاب، مؤسس وهابیت درآمد. پس از آن به تدریس زبان عربی و کلام پرداخت و کسانی چون سلیمان و عبدالرحمان نوادگان محمد ابن عبدالوهاب و همچنین احمد بن ناصر بن معمر نزد او درس خواندند. وی در درعیه درگذشت.
ابن غنام در دانش های گوناگون و نیز در نظم و نثر دستی توانا داشت. او نخستین وقایع نگار وهابی و از مروجان و مدافعان عمده این فرقه در دوران نوپایی آن به شمار می رود. آثار متعدد او در ترویج و توسعه افکار و تعلیمات محمد بن عبدالوهاب نقش بسزایی داشت. او در نوشته هایش خود را یک وهابی مؤمن نشان داد و مخالفینش را کافر و دشمن خدا خواند.
2- العقد الثمین فی شرح احادیث اصول الدین
خود وی از کتاب دیگرش به نام «رفع الملام عن الائمة الاعلام» یاد کرده است که اثری از آن برجای نیست.
دایرة المعارف اسلامی، ج4، ص366.
