دانشنامه اسلامی
ابوطیب احمد بن محمد بن محمد بن (محمد بن ) حسین بن علی ابن احمد بن عطیة بن ظهیره قرشی مخزومی مکی ، ملقب به محب الدین (۸۲۵ - ۸۸۵ق /۱۴۲۲-۱۴۸۰م )، قاضی و فقیه شافعی . او در مکه زاده شد و در همان جا رشد کرد و به حفظ قرآن و فراگیری علوم زمان خویش پرداخت .
اساتید
او به درس ابن جزری حاضر شد و از شهاب الدین مرشدی و ابوشعر حنبلی و مقریزی و تقی الدین ابن فهد و دیگران حدیث شنید و از برخی از آنان اجازه یافت و فقه را نیز نزد پدر و کمال الدین اسیوطی فراگرفت . سخاوی
سخاوی ، محمد، الضوء اللامع ، ج۲، ص۱۹۱، قاهره ، ۱۳۵۵ق .
وی در مکه در ۸۴۷ق به نیابت از پدر بر مسند قضا نشست و بعد از وفات پدرش نیز به استقلال به آن کار پرداخت . سپس از آن مقام کناره گرفت ، اما پس از چندی مجدداً منصوب گردید و مسئولیت های دیگری چون نظارت بر مسجدالحرام و قضای جده برعهده او گذاشته شد، ولی مدتی نگذشت که از همه آن ها کناره گرفت و تا آخر عمر به هیچ یک از آن مشاغل روی نیاورد.
درگذشت
...
