دانشنامه اسلامی
استحباب مولوی، مقابل استحباب ارشادی می باشد و آن، استحبابی است که مولا مکلف را به خاطر مصلحتی که در متعلق آن وجود دارد، به انجام آن بعث و تشویق می نماید و به همین خاطر، برای به جا آوردن آن ثواب تعیین نموده است، هر چند برای ترک آن، عقاب مقرر نکرده است.
تفاوت با استحباب ارشادی
در استحباب مولوی، به خاطر این که امر مولا به آن تعلق گرفته، می توان آن امر را قصد نمود و با قصد قربت، عمل در زمره اعمال عبادی قرار می گیرد؛ به خلاف استحباب ارشادی که با قصد امر، آن فعل، عبادی نمی شود، زیرا فرمان دهنده آن در حقیقت عقل است و مولا به حکم عقل ارشاد می نماید.
