دانشنامه اسلامی
اثر حاضر، حاصل سفر علامه امینى در سال 1384ق به نواحى مختلف سوریه مى باشد. ایشان حدود چهار ماه در اطراف این کشور اقامت گزیده و سرگرم استفاده از کتابخانه هاى بزرگ و گرانقدر دمشق و حلب بوده است
دانش پژوهان این دیار و اساتید و رجال علمى و دینى آن، از علم بیکران وى، درس هاى عالى و سودمند گرفتند و کنفرانس هاى طولانى که در پیرامون بحث هاى پرارزشى تشکیل شد- که دست بسیارى از رجال علم و دین، از آن کوتاهست- در اعماق دل شنوندگان، جایگزین مى شد و در روح آنان، رغبت و علاقه عجیبى نسبت به علوم- ولایت مطقه عامه- به وجود مى آمد؛ ولایتى که از خصائص آل الله و اهل بیت طاهرین(ع) است. از جمله آن مباحث، بحث و مطالبى است که در اثر حاضر گردآمده و به تنهایى ارزش تمامى مناظراتى را که ایشان، در این مدت، القاء فرموده اند، بخوبى روشن مى کند
مطالب کتاب بدون فصل بندى و تبویب خاصى، در عناوین مختلف و متعدد ارائه گردیده است.
نویسنده در ابتداى کتاب، به بیان خاطرات خود در شهر حلب و چگونگى سؤال از ایشان و پاسخ به آن سؤال، اشاره نموده است. گویا سفر ایشان چهار ماه طول کشیده که روزى در شهر حلب، به کتابخانه «دارالکتب الوطنیة» رفته و در آنجا با سؤال و شبهه اى مواجه شده و به پاسخ آن پرداخته است. در این سؤال، شخصى از علامه چنین پرسیده است که: «شیعه با داشتن دانشمندانى بزرگ، چون جنابعالى، چرا درباره ا هل بیت رسول خدا(ص) غلو مى کنند؟ با اینکه همه مى دانیم که مسلمین بدون استثناء همه نسبت به على و اولادش علاقمندند، این تک روى شیعه در بنا ساختن مجالس سوگوارى براى چه؟ و عادت دیرینه ایشان در برگزارى مجالس جشن، پس از گذشت قرنها براى چیست؟ و حسین حسین گفتنشان و عبادت با تربیت و مقید بودن به سجده بر آن از چیست؟»
علامه به این نکته اشاره نموده است که این سؤال، تنها سؤال آن شخص نبود، بلکه ایشان این اعتراض و امثال آن را تا آن روز از مردم سوریه به کرات شنیده و معتقد بودند که این شبهه به دست اجانب به منظور ایجاد تفرقه در صفوف مسلمین و از بین بردن وحدت کلمه آنان در میان ایشان ساخته شده است. مشتى مقلد هم که هر حرفى را کورکورانه مى پذیرند، آن را پذیرفته اند و به تدریج در میان همه مسلمین، رخنه یافته و منتشر شده است و مردم از در جهل به آراء و معتقدات صحیح دینى، آن را حقیقت پنداشته اند
