سکندری خوردن

لغت نامه دهخدا

سکندری خوردن. [ س ِ ک َ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) بسر درآمدن چه سکندر بزبان رومی سر را گویند. ( غیاث ) :
نصیب قسمت من کرد جوهری اسبی
که نیست روزی او جز سکندری خوردن.جوهری ( از آنندراج ).رجوع به سکندر خوردن شود.

فرهنگ معین

( ~ . دَ ) (مص ل . ) با سر به زمین آمدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بسر در آمدن ( اسب ) پیش پا خوردن .
بسر در آمدن چه سکندر بزبان رومی سر را گویند .

ویکی واژه

با سر به زمین آمدن.