دانشنامه اسلامی
وی حدود سال 1320 هـ.ق رحلت کرد؛ ولی از خود یادگاری بس ارزنده بجا گذاشت که مورد نظر پروردگار قرار گرفت. این یادگار کسی جز حضرت آیت الله آقا میرزا علی اکبر مرندی نبود.
آقا میرزا علی اکبر مرندی آموزش های اولیه را در محضر پدرش سپری کرد، اما دیری نپایید که از نعمت وجود ایشان محروم شد. او 6 ساله بود که خبر غرق شدن پدرش در خزینه حمام، قلبش را جریحه دار ساخت.
او پس از رحلت پدر، دروس مرسوم آن عصر را نزد آقا شیخ محمدحسین رفیعیان و حاج شیخ باقر مجتهدی مرندی، به بهترین وجه آموخت و برای ادامه تحصیلات و طی مراحل عالی حوزوی، به حوزه علمیه تبریز عزیمت کرد و با جدیت و پشتکار تمام و علاقه وصف ناپذیر، به کسب علم پرداخت و محضر علمای نامی آن عصر را درک کرد؛ از جمله آیت الله العظمی حاج میرزا ابوالحسن انگجی (متوفا: 1317 هـ.ق) که آیت الله مرندی عمده تحصیلاتشان در تبریز محضر ایشان بود.
از ویژگی های اخلاقی این فقیه وارسته تواضع و فروتنی بود. آیت الله مرندی در اوج عرفان و انس با حضرت حق، مردی اجتماعی و آگاه به زمان بود.
آیت الله مرندی با سختی و مشکلات فراوان در تبریز به تحصیل ادامه می داد. وی مورد توجه خاص استادان آنجا قرار گرفته بود. با این که حوزه علمیه تبریز در سطح بالای علمی و معنوی قرار داشته ولی با این همه آوازه حوزه علمیه نجف هر طلبه مشتاق را به خود فرامی خواند و این آرزو با امکانات آن روز مشکل می نمود، به خصوص وضع مالی و معیشتی آیت الله مرندی این آرزو را امکان ناپذیر ساخته بود؛ اما از آنجا که همه توفیقات از خداست، این توفیق بزرگ نصیب این بزرگوار شد و ایشان به نجف اشرف مشرف شد.
وی در این زمینه می فرماید: «من برای چند روز استراحت از تبریز به مرند آمده بودم، مسئول پست شهرمان که مرد متدینی بود به دیدنم آمد و صد قران به من داد و گفت: برو به کربلا برای من نایب الزیاره باش. خدمت استادم، آیت الله انگجی رسیدم و این مسأله را با ایشان در میان گذاشتم و ایشان نیز صلاح دیدند این پیشنهاد را بپذیرم. لذا آماده این سفر معنوی شدم. با دو مسافر دیگر درشکه ای کرایه کردیم و رهسپار کربلا شدیم. بعد از زیارت مرقد مطهر ابا عبدالله به نجف اشرف مشرف شدم و بعد از اتمام زیارت، خداوند متعال به دلم انداخت که همانجا بمانم و من حدود شانزده سال آنجا اقامت گزیدم، یعنی از سال 1344 هـ.ق (1304 شمسی) تا سال 1360 هـ.ق (1319 شمسی) که در اولین روز ورودم با علامه طباطبایی و الهی طباطبائی آشنا شدم و با آنها هم حجره گشتم».
آیت الله مرندی در استفاده از درس های رسمی حوزه نیز جدیت و پشتکار وصف ناپذیری داشت. استادان خارج فقه و اصول او در حوزه علمیه نجف عبارتند از:
