گئوش اورون. [ گ ِ او او وَ ] ( اِخ ) در اوستایی لفظاً بمعنی روان چهارپایان است ودر پهلوی این نام تبدیل به گوشورون شده ، و آن فرشته ای است که پرستاری جانداران سودمند با اوست. ( ایران باستان پورداود ج 1 ص 323 ) و رجوع به گوشورون شود.
ویکی واژه
گئوشاورون شاید جاری شده از زبان زرتشت، در گاثاها؛ بخش نخست کلمه گاو، نشخوار و از این قبیل افعال است. مهمترین استعارهای که در گاثاها و بخصوص فصل ۵۹ آن بکار رفته روح گاو (گئوشاورون) است که دشمنان راستی به زرتشت ظلم و اجحاف روا میدارند.